Minimalistische kunst, als kunststroming, ontstond in de jaren vijftig en zestig en was gericht op het beperken van het aantal beeldelementen. Ook in de fotografie werd het minimalisme geïntroduceerd. Minimalistische fotografie is een concept dat enige moeite kost om volledig te begrijpen en dat de kijker uitdaagt.
Minimalisme is het terugbrengen van het beeld tot zijn essentie. De focus ligt volledig op het onderwerp en je wordt als een magneet in het beeld getrokken. Ondanks dat er weinig te zien is, blijf je ernaar kijken. Wat is het geheim van een sterk minimalistisch beeld? Het is niet alleen een interessante compositie, het mooiste licht, en de juiste techniek. Het beeld moet ook een verhaal vertellen over jou als fotograaf, waardoor je foto’s persoonlijk, uniek en krachtig worden.
Het maken van minimalistische beelden is niet altijd gemakkelijk. Het idee was om een bepaald gevoel te laten zien ten koste van de details. Dit betekende dat veel traditionele regels overboord werden gegooid. Men wil een beeld maken met een bepaald visueel element: lijn, vorm, kleurtoon, patroon, textuur. Een goed voorbeeld zijn duinpartijen zonder horizon.
Minimalisme is op zich een eenvoudig concept, hoewel er veel meer bij komt kijken dan alleen maar niet veel in je kader te hebben. Bij een minimalistische benadering van landschapsfotografie moet je op zijn minst de volgende onderwerpen in overweging nemen: onderwerpkeuze, plaatsing van het onderwerp, negatieve ruimte, isolatie en kleur…
Vereenvoudig je landschappen
Minimalistische fotografie zal meestal bestaan uit zo weinig mogelijk elementen; soms slechts één onderwerp tegen een eenvoudige achtergrond. Kleurcontrast kan minimalistische fotografie zeer krachtig maken en doet het opvallen. Soms kan het weglaten van kleur (zwart-wit) de foto nog sterker maken. Negatieve ruimte kan ook op een positieve manier worden gebruikt. Textuur kan ook het onderwerp worden wanneer het gebruikt wordt als kadervullend element, of als herhalend patroon, die beide in de natuur te vinden zijn.
Eenvoudig houden is de eerste en belangrijkste compositieregel. Natuurlijk willen we dat het beeld niet alleen eenvoudig is, maar ook interessant en betekenisvol voor de kijker.
Vereenvoudigen betekent ook het verwijderen van afleidende elementen. Hoe minder rommelig het beeld, hoe gemakkelijker het voor de kijker is om het te begrijpen en zich ermee te verbinden. Als fotograaf bepaal je wat de hoofdgedachte is en wat nodig is om die over te brengen. Al het andere moet buiten beschouwing worden gelaten.
In mijn eigen landschappen en zwart-wit lange sluitertijden is het landschap nog steeds herkenbaar. Een vraag die ik me stel is: hoe ver kun je gaan in het vereenvoudigen van een beeld en het toch nog een landschap noemen? Kijk maar eens op mijn blog over fine art fotografie.
Bepaalde locaties zoals kusttaferelen, duinen, woestijnen, landbouwvelden lenen zich perfect voor een minimalistische benadering. Ze bieden grote vlakten met een uniforme achtergrond, misschien onderbroken door af en toe een paal, brug of boom.
Negatieveruimte
Negatieve ruimte (verwijst naar de lege ruimte rond het hoofdonderwerp) kan op een positieve manier worden gebruikt. Het onderwerp, zelfs als het klein is, moet het krachtigste element van het beeld zijn en de betekenis ervan moet worden versterkt door het juiste gebruik van negatieve ruimte.
Met negatieve ruimte kunt u een beeld creëren met een dramatisch gevoel en de kijker ernaartoe lokken en vervolgens zijn ogen naar het kleinere gebied van de positieve ruimte leiden. Het onderwerp komt beter uit de verf als het omgeven is door de juiste hoeveelheid negatieve ruimte.
Textuur kan ook het onderwerp worden wanneer het gebruikt wordt als kadervullend element, of als herhalend patroon, die beide in de natuur te vinden zijn.
Compositie in minimalistische landschapsfoto’s
Enigpuntscomposities die bestaan uit het onderwerp (dat een heel klein deel van het kader inneemt) en veel negatieve ruimte werken heel goed. De eenvoudigste vorm in de fotografie is een geïsoleerd object tegen een effen achtergrond – een boot op zee of een vogel in de lucht, van op een afstand gezien.
Deze foto heeft een enkelvoudige compositie en bevat veel negatieve ruimte. Met één enkel onderwerp is er de mogelijkheid om echt gedurfde composities te maken.
Besteed bij de compositie van een scène altijd extra aandacht aan de randen van het kader en houd ze schoon. Als je bepaalde objecten niet kunt vermijden, is het een perfecte optie om ze in de nabewerking te verwijderen. Photoshop heeft verschillende gereedschappen om dat te doen.
Als je je elementen aan de rand van je beeld moet zetten, geef ze dan op zijn minst wat ruimte om te ademen.
Een van de interessante manieren om een minimaal beeld te verkrijgen is het gebruik van de lange belichtingstechniek of lange sluitertijd. Lange sluitertijden hebben bijzondere voordelen en kunnen van groot nut zijn bij het fotograferen van water- of wolkenlandschappen. Dit werkt natuurlijk alleen als je bewegende objecten in je beeld hebt zoals water en wolken. Het verwijdert alle details van de achtergrond, waardoor een effen canvas ontstaat waarop ons onderwerp wordt geplaatst.
Aangezien het uitsluiten van een deel van de scène ons hoofddoel is, is het gebruik van een telelens een voor de hand liggende oplossing. Door het te fotograferen gebied te verkleinen, kunnen we veel onnodige elementen uit het kader weglaten; onnodige elementen die wel zouden zijn opgenomen als een groothoeklens was gebruikt.
Kies een geschikte gezichtshoek: door een boom bijvoorbeeld vanuit een laag standpunt te fotograferen, kunnen we hem projecteren op een effen achtergrond – de lucht. Als er meer bomen achter de boom staan, zou hij niet opvallen en onopgemerkt blijven.
Door het onderwerp in extremere posities te plaatsen, zoals in het midden of aan de rand van het kader, kan een beeld een dynamischer aanblik krijgen. Regels mogen worden gebroken. Maar wees je ervan bewust dat te ver afwijken van de traditionele regel van derden, vaker wel dan niet, het zicht zal verstoren en er niet harmonieus uitziet. Je zult moeten uitzoeken wat werkt en wat niet.
Ellimineer kleur
Een andere manier om te vereenvoudigen is het weglaten van kleuren of op zijn minst het verminderen van de intensiteit van de kleuren. Er zijn ook goede redenen om kleuren te verwijderen. Intense kleuren hebben hun eigen dynamiek – het opwekken van emoties, contrast, en visuele intensiteit – die buiten de essentie van ons object vallen
Het beeld abstraheren van de werkelijkheid en het verwijderen van onnodige details of associaties en gevoelens die verband houden met kleuren is een belangrijk instrument in het minimalistische arsenaal.
Het gebruik van een beperkt aantal complementaire kleuren (tegenovergesteld aan elkaar op de kleurencirkel, zoals geel en blauw) kan ook succesvol zijn in minimalistische landschaps- of stadsgezichtscomposities.
Maak het vierkant?
Gebruik waar mogelijk het vierkante formaat, vanwege de inherente kwaliteiten van eenvoud en evenwicht. Thema’s die het best passen in het vierkantformaat zijn thema’s met meerdere assen of herhaalde objecten (patronen). Andere thema’s die goed passen in het vierkante kader zijn symmetrische en radiale objecten, vanwege het impliciete visuele centrum en de gelijke zijden.
Conclusie
Naast het gebruik van bepaalde technieken vereist het fotograferen van minimalistische landschappen ook dat je de wereld bekijkt vanuit een minimalistisch standpunt, waarbij je je omgeving ontdoet van alle ballast.
The art of photography is knowing how much to exclude. You can’t photograph the entire world” – “De kunst van fotografie is te weten hoeveel je moet uitsluiten. Je kunt niet de hele wereld fotograferen” – Eliot Porter-
Ik ben benieuwd naar uw mening hierover
Laat een reactie achter